اقرأ باسم ربّک...
به نام پروردگارت ... پروردگاری که تو را خلق کرد ... و خلق کرد انسان را ...
بخوان به نام رهایى؛ به نام بلوغ!
بخوان محمد(ص) که تو دلتنگ آدمیان بودی و آرزومند سعادتشان و بعثت تو نقطه عطف خلقت است و تجلی کمال انسان.
دهلیزهای سیاه جهل، از امشب در آفتاب عالم‌تاب محمدی راهی به سپیده دمان باز خواهد کرد. و تو اکنون که صدای وحی را شنیده‌اى؛ بی شبهه و سر به اوج؛ صدایی را که شبیه هیچ صدایی نیست؛ بخوان دلیل خلقت کائنات!
بخوان تا مکارم اخلاق به تازگی نفست کمال یابد.
بخوان تا بهترین آیین را برای چشمان تب‌دار و بی‌نور بشریت به ارمغان بیاورى.
بخوان تا تاریخ متحول شود و تاریکی که در تن انسانیت زوزه می‌کشد، از میان رخت بربندد.
قرآن ، نور هدایت
ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِینَ
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ(بقره/2-3)
هـست قــرآن رهــــنمای مؤمـنـان
هست قرآن، مونس جــــان و روان
ای بــــرادر آیــــه هایش را بــــخوان
نــــکته هــــای نغــــز قـرآن را بدان
ای بــــرادر، خــــانه بــی قرآن چرا؟
ای بــــرادر، درد بــــی درمان چـرا؟
زخــــمها را هــست قرآن مــــرهمی
گر بخوانی نکته هایــش را دمــــی
ای بــــرادر گــــر شوی هــــمراه مـا
می شوی از کفـر و از نفــــرت جدا
نــــور قــــرآن بــــر دلــــت پیدا شود
زشتهـا در مــــنظرت زیـــبا شــــود
گر تو خوانــــی، ایـنچنین، معنا بدان
معنـــــی انــــا و اعطینـــا ، بــــدان
ظاهــــر قرآن قرائت هست، دوست
باطنش عدل و قضاوت هست، دوست