سوره «الطارق» که با خط مشکی کوفی شرقی در سده 5 هـ .ق (قرن یازدهم میلادی) در ایران نگارش یافته است .
در این قران ،نقطه گذاری حروف بوسیله نقطه های زرین و اعراب گذاری آن طبق سیستم خلیل بن احمد با رنگ سرخ، و تشدیدها طبق همین روش با رنگ قهوه ای و سکون حروف با دایره ریزی به رنگ آبی ،مشخص گردیده است. فواصل آیات نیز با دوایری که میان آنها حروفی به رمز دیده می شود تعیین شده است. قرآن مذکور از مجموعه کلکسیون صدرالدین آقاخان محلاتی در ژنو با قطع 25/4×19/5 سانتی متر است.
این تصویر جلد و صفحه قرآنی است که به خط کوفی شرقی بر روی پوست در قرن چهارم و احتمالا در مصر نگارش یافته است. در این تصویر نقوشی زنجیری و به هم پیوسته دیده می شود که در پیرامون و متن دارای نقوشی ریزتر و نقوش برجسته زنجیری -مانند شبکه های زره- به هم متصل شده است. در حاشیه دارای برگی پهن ، با خطوط آبی در پیرامون است و با گلبرگ هایی در متن آراسته است . قرآن مزبور مربوط به کتابخانه بریتانیای لندن است.
بخشی از آیه ی پایان سوره "مجادله" و آیه ی آغاز سوره "حشر" که با خط کوفی زرین ، با حواشی مشکی تحریر شده است که نقطه های شنگرف و سرخ برای نشان دادن اعراب ، خطوط ریز مایل برای نشان دادن نقطه های حروف متشابه و نقطه های آبی نوعا برای نمایش تشدید حروف در آن به کار رفته است.
زیر حروف حاء حُطیّ علامتی به صورت کمانه با زاویه حادّه دیده می شود. عنوان سوره در این نسخه قرآنی در جدولی مستطیلی و آراسته قرار دارد.
نکته ای که از لحاظ رسم الخط قرن چهارم در این قرآن به چشم می خورد ، الف هایی است که در قرآنهای مشابه به کار نرفته است. مثلا در این قرآن در کلمه "سماوات " و کلمه "رحمان" پس از «م» حرف الف رسم شده که نوعا قرآنهای مربوط به این قرن، فاقد چنین الف هایی می باشد . این قرآن مربوط به مؤسسه ی ملی باستان شناسی و هنر تونس در قطع 15× 20/5 سانتی متر است.
برای نشان دادن اعراب حروف، از نقطه های شنگرف طبق روش ابوالاسود استفاده شده، که دو نقطه شنگرف نشانه تنوین و نقطه های آبی و سبز نشانه همزه است.و برای ارائه نقطه های حروف از خط تیره مایل استفاده شده است. فاصله و جدایی آیات بوسیله ی دایره ای آراسته به نقوش ، مشخص گردیده است.
این قرآن مربوط به کتابخانه ملی تونس در قطع 15×20 سانتی متر است.